Op zondag 30 oktober vertelt Madeleine over deze kunstenaar tijdens het Congrestival 'Een nieuw bakje troost' in congrescentrum Antropia bij station Driebergen-Zeist: 'Verdwijnen en Verschijnen'
Een ontmoetings-kunstenaar is vooral puur ‘mens’ onder de mensen. Hij gaat in zuiver contact met zijn medemens en hij schept ruimte voor de aanwezige emoties. Dat werkt ontkrampend en bevrijdend. Daardoor helpt hij mee om een menselijke beleving te geven aan rouw rondom sterven. Zowel tijdens het sterfproces, als bij het afscheid, rond de uitvaart en daarna. Ook kan hij helpen om een afscheid dat niet kon worden vormgegeven, bijvoorbeeld tijdens de corona-periode, alsnog te beleven en doorleven met muziek en spel.
De ontmoetings-kunstenaar kent de emoties van rouw en kan daar mee omgaan. Hij helpt mensen om verdriet, boosheid, angst, eenzaamheid - maar ook gevoelens van verbondenheid, warmte en blijdschap te doorvoelen. Naast de ernst en zwaarte die er zijn, krijgen ook lichtere gevoelens de ruimte. Dat kan troost en ontspanning geven. Deze kunstenaar heeft emoties en gevoelens leren waarnemen tijdens een scholing bij opleidingscentrum INSPEL. En daar leerde hij ook om op subtiele wijze met muziek en spel in te spelen op wat zich aandient.
Deze kunstenaar geeft op kunstzinnige wijze vorm aan het rouwen en aan het afscheid nemen. Dat kan thuis gebeuren, of rond het ziekbed in een hospice, in een ziekenhuis, of bij het uitvaartcentrum. Hij heeft van alles bij zich wat hij mogelijk kan inzetten: een instrument, enkele attributen, zakdoekjes… Op basis van wat toepasselijk is kiest hij voor een lied, een gedicht, een toepasselijke act, of nog anders. Waar dat klopt, zet hij als ‘rouwclown’ humor in. En dat alles vanuit respect voor de levensovertuiging van de stervende of van de familie. Bovendien blijft de stervende zelf regisseur van wat er gebeurt.
Van tevoren wordt besproken welke kleding deze kunstenaar het beste kan dragen: of dat kleurrijk mag zijn, of liever wat soberder. Naast een instument en attributen heeft hij een clownsneus bij zich die eventueel opgezet kan worden, als dat gepast en zinvol is. De kleur van de neus is rood: de kleur van het hart. De ontmoetings-kunstenaar brengt hartenwarmte - en dat symboliseert dat rode neusje.
In de ontmoeting leert de ontmoetings-kunstenaar kennen wie de stervende in wezen is. Dat maakt hij zichtbaar met spel en hoorbaar met muziek. Daardoor voelt deze mens dat er een wezenlijke verbinding ontstaat waarbij hij zich gezien en gehoord voelt: het belangrijkste geschenk dat deze kunstenaar aan zijn medemens kan geven! Bovendien geeft deze manier van werken vertrouwen en steun.